Sprekers of zangers?
Als we spreken staan we voor een groep.
Dat heb ik sprekers zien doen.
Op één van de LIVE dagen bij Hugo Bakker in de Basiliek in Veenendaal kwam één van de trainers en coaches op het idee om voor de groep te gaan staan zodat hij uitbundig kon worden toegejuicht voor een foto voor de marketing.
Binnen no-time stond er een rij van mensen die ook zo op de foto wilden en dat gebeurde. Hilarisch. Hartstikke leuk.
Twijfel bij mij…
Ik durfde er niet om te vragen.
Ik sta nooit zo voor een zaal.
Hoe dan wel?
In de muziekles in de klas van het Gymnasium, Havo, Mavo en LWOO…
Voor vrouwennetwerken en Senioren 80+ in ballroom gowns, avondtoiletten, een rokkostuum of een grappig badpak tot over de knie uit 1920.
Wat voor soort foto zet ik in hemelsnaam op mijn Homepage van mijn website?
Om mee te doen met de rest heb ik later mijn eigen kop in één van de gemaakte foto’s gemonteerd.
Niet meer doen dus
Een stap in de goede richting is dan mijn eigen foto van beeldjes die gemaakt zijn van aardenwerk.
Deze heb ik lang geleden bij mijn zangleraar gefotografeerd. Ik zette ze op het plastic tafelkleed zodat er een mooie glans op het houten tafelblad te zien was. De beeldjes waren geboetseerd door een leerling van Lennart Rodriguez-de Miranda.
Ze zijn 6 cm hoog. Het zijn een man en een vrouw die hun stem laten horen met het hele lichaam.
Geen twee stemmen klinken hetzelfde
Door maar wat te proberen met de foto van mij in mijn turquoise bloesje, lokte ik reacties uit.
Ik mailde Jeannet van Bruchem met vragen over het maken van net zo’n nieuwe foto, bij de volgende bijeenkomst in de Basiliek in Veenendaal.
Zij schreef terug: “Heb je wel toestemming gevraagd aan de mensen die op de foto staan?”
Nee.
Ze hadden immers met veel lol geposeerd voor andere leden van onze groep.
Dit hoort helemaal niet bij jou.
Vanochtend volgde ik een “Zichtbaar LIVE en ONLINE event” van Angélique Monballieu.
Zij is één van de gastvrouwen in de crew bij de volgende bijeenkomst van Hugo Bakker.
Toen ik vroeg of zij mij kon helpen om mensen voor mij te laten poseren om zo’n foto te maken, zei ze:
“Saskia, dat hoort helemaal niet bij jou”.
En daar herinner ik mij glashelder wat ik als kind al van mijn moeder geleerd had…
Door bang te zijn niet bij de groep te horen, ben je niet meer jezelf.
Wees niet bang om anders te zijn. Mensen met veel talent hebben veel en grote problemen.
Kortom, ik vertel je hier waarom de foto van mijn homepage gewijzigd is.
Als je niet jezelf bent, kun je niet meer aan een stem horen wie die persoon is.
dan hoor je in het geluid van een stem geen persoonlijkheid meer.
En dat is ook zo in het beeld.
De leeromgeving is glashelder
Door aan een leeromgeving te werken kreeg ik de foto van drie meiden cadeau. Zomaar.
De serieuze zangeressen passen perfect bij de humor van de beeldjes.
Hoe kan dat?
Door de kleuren.
De kleuren zeggen je onbewust ook iets over de kleuren van het geluid van de stemmen.
Wat vindt jij ervan?
Zie jij er in beeld uit zoals jij bent? Ja of nee?
Zet je comments in de reacties.
Dank je wel en tot snel!
Saskia Paërl